emailvision.org

Ważne jest, aby rodzice od najmłodszych lat uczyli dzieci uczciwości, aby nie przyzwyczaiły się do kłamstwa aż do dorosłości. Dlatego, gdy coś wydaje się nieuczciwe w słowach lub czynach Twojego dziecka, musisz wiedzieć, jak odpowiednio sobie z tym poradzić. Jak więc edukować dzieci, aby były uczciwe?

Wskazówki, jak uczyć dzieci uczciwego mówienia i postępowania

Wpajanie wartości życiowych jest ważne od dzieciństwa, takich jak stosowanie dyscyplinowania dzieci i rozwijania empatii.

Musisz także nauczyć dzieci dzielić się z przyjaciółmi i innymi ludźmi. Inną rzeczą, której nie mniej ważne jest nauczenie malucha, jest uczciwe działanie i mówienie.

Istnieje wiele powodów, dla których dzieci kłamią i nie mówią prawdy. Ta faza występuje naturalnie w okresie wzrostu i rozwoju.

Nie oznacza to jednak, że pozwalasz dziecku nie mówić prawdy. Bez odpowiedniego wychowania kłamstwo może stać się złym nawykiem, który zostanie z nim, dopóki nie dorośnie.

Podobnie, kiedy dzieci mówią i postępują uczciwie, mogą przejść w dorosłość.

Na tej podstawie należy wpajać wartości uczciwości i podkreślać dzieciom, że kłamstwo nie jest odpowiedzią na żaden problem.

Aby to ułatwić, oto przewodnik po edukowaniu dzieci, aby uczyły się uczciwości od najmłodszych lat:

1. Zacznij od siebie

Czy słyszałeś kiedyś powiedzenie: „Owoc nie spada daleko od drzewa”? To przysłowie nieco odzwierciedla, jak dzieci rosną i rozwijają się pod okiem rodziców.

Małe dzieci będą uczyć się naśladując to, co robią ich rodzice jako ich najbliżsi.

Jeśli rodzice są przyzwyczajeni do mówienia prawdy zarówno w domu, jak i poza nim, z czasem dzieci również nabiorą tego nawyku.

Więc nawet jeśli lubiłeś kłamać na dobre (białe kłamstwa), powinieneś zaprzestać tego nawyku, zwłaszcza w obecności dzieci.

Jest to wyjaśnione na stronie Great Schools. Bez względu na przyczynę, kłamstwo jest nadal złym zachowaniem, którego nie należy naśladować.

Bądź dobrym wzorem do naśladowania dla swojego dziecka, przyjmując nawyk mówienia i bycia szczerym.

2. Wyjaśnij różnicę między uczciwością a kłamstwem

Dzieci tak naprawdę nie rozumieją, co to znaczy mówić prawdę, ponieważ nadal lubią używać wyobraźni do opowiadania historii.

Aby Twoje dziecko wiedziało, co jest prawdziwe, a co nie, musisz wyjaśnić różnicę między uczciwością a kłamstwem.

Kiedy twoje dziecko opowiada historię, pomóż pokierować jego wyobraźnią, aby mogło powiedzieć, czy historia jest życzeniem, czy rzeczywistością.

W międzyczasie powiedz dziecku, że kłamstwo jest złym zachowaniem, którego nie należy robić, zwłaszcza w celu uniknięcia kary.

3. Nagana w miękkim języku, gdy wydaje się kłamać

Jeśli twoje dziecko jest nieuczciwe, aby uniknąć kłopotów, stara się uzyskać to, czego chce, lub po prostu jest emocjonalne, najlepiej nie od razu się złościć.

Na przykład, gdy Twoje dziecko mówi, że skończyło jeść, ale nie, pokaż dziecku, że zawsze wiesz, kiedy jest nieuczciwe.

Powiedz swojemu maleństwu: „Och, tak? Dlaczego więc na twoim talerzu wciąż jest ryż? Pamiętaj, obiecałeś zjeść przed oglądaniem telewizji, Prawidłowy?”

Gdy dziecko dotrzyma obietnicy, podejdź do dziecka i wyjaśnij mu, że kłamstwo nie jest dobre.

Twoje dziecko może nie zrozumieć znaczenia twoich słów, jeśli zostaniesz poproszony o podanie lub zbesztanie za nieuczciwość.

Wyrób więc nawyk, by zawsze w subtelny sposób upominać dzieci.

4. Przyzwyczaj się do dzieci, aby nauczyć się być wdzięcznym

W okresie rozwojowym dzieci w wieku 6-9 lat dzieci zwykle nie mówią prawdy, ponieważ nie chcą przegrać z przyjaciółmi lub innymi osobami.

Weźmy na przykład jego przyjaciela, który ma kolekcję zabawek, które są znacznie większe niż dzieci.

Ponieważ czuje się zazdrosny i nie chce być lekceważony, dziecko postanawia być nieuczciwe, mówiąc, że ma tyle zabawek, co jego przyjaciele.

Jeśli wiesz o tym bezpośrednio lub pośrednio, spróbuj porozmawiać z dzieckiem, ale gdy jesteś z nim sam.

Unikaj upominania lub krytykowania dziecka w obecności innych, ponieważ to tylko je zrani.

Dzieci mogą skupić się tylko na negatywnych emocjach, a nie na lekcjach o zwyczaju bycia szczerym, co należy zrobić.

Zamiast tego skup się na przyczynie, dla której Twoje dziecko kłamie i dokładnie zapytaj o powód, nie oceniając go.

Stamtąd szukaj sposobów radzenia sobie z tym nieuczciwym dzieckiem. W poprzednim przykładzie możesz nauczyć dziecko, jak ważne jest bycie wdzięcznym za to, co ma.

Wdzięczność sprawi, że dziecko poczuje się wystarczająco i nie będzie zmuszone wyglądać, jakby miało to, czego tak naprawdę nie ma.

W ten sposób dziecko znajdzie inne sposoby kontrolowania negatywnych uczuć, wciąż mówiąc prawdę.

5. Unikaj zmuszania dzieci do mówienia prawdy poprzez powtarzanie tego samego pytania

Nawet jeśli wiesz, że Twoje dziecko kłamie, najlepiej nie zmuszać go do mówienia prawdy poprzez dalsze zadawanie pytań, na które znasz już odpowiedź.

Na przykład, gdy maluch odpowie, że mył zęby, mimo że widzisz, że jego szczoteczka jest nadal sucha, unikaj zadawania pytań w kółko.

Jeśli będziesz nadal zadawać pytania, prawdopodobnie Twoje dziecko zrobi wszystko, co w jego mocy, aby upewnić się, że myje zęby.

Zamiast tego powiedz dziecku, że wiesz, że nie umył zębów i że czas umyć zęby.

6. Uspokój dziecko, aby nie bało się mówić prawdy

Kształtowanie się mentalności dziecka może rozpocząć się, gdy jest ono młode. Kiedy dzieci są teraz w wieku, który jest w stanie rozważyć wszystkie czyny i słowa, które wypowiadają, dzieci również muszą nauczyć się, że każde działanie ma konsekwencje.

Wkraczając w wiek szkolny, zwłaszcza w wieku 6-9 lat, dzieci najczęściej mówią nieuczciwie, bo chcą uniknąć odpowiedzialności, a często boją się, że zostaną zbesztane.

Na przykład dziecko zostaje przyłapane na kłamstwie na temat złego wyniku testu.

Spróbuj powiedzieć, że jeśli Twoje dziecko nie wyjawi swoich prawdziwych wyników testu, Ty i Twój partner będziecie mieli trudności z pomaganiem mu w szkole.

Nie przekazuj z wysoką intonacją, nawet go skarć.

Przekaż także dziecku, że czas nauki zostanie wydłużony, aby był bardziej skoncentrowany. Ta metoda może pomóc zarówno w edukacji, jak i radzeniu sobie z nieuczciwymi dziećmi.

Bo tutaj dzieci nauczą się, że każde działanie ma swoje ryzyko i konsekwencje.

7. W miarę możliwości unikaj karania dzieci za przyłapanie na kłamstwie

Dziecko kłamie z dwóch głównych powodów, a mianowicie dlatego, że nie chce zawieść rodziców i unika kary.

Zwłaszcza jeśli Twoje dziecko boi się kary, kłamstwo wydaje się być jego główną „bronią” w rozwiązywaniu problemów.

Możliwe, że ukaranie dziecka, które kłamie, sprawi, że w przyszłości znów będzie kłamać.

Dzieje się tak dlatego, że w oczach dziecka kłamstwo, które czyni, służy uniknięciu kary ze strony rodziców za jego błędy.

Tak więc, gdy dzieci zostaną ukarane, będą również bardziej bały się być szczerym, gdy popełniają błędy, jak donosi McGill University.

Kłamstwa, które dzieci budują w opowiadaniu, mogą nadal rosnąć. Im bardziej szczegółowa historia, tym bardziej rodzice zaczynają w nią wierzyć.

Ich sukces w przekonaniu tych rodziców może być impulsem do kolejnego kłamstwa, w kłamstwo, które trwa.

Karanie dziecka za kłamstwo tylko przedłuży cykl kłamstwa. Rozwiązanie, lepiej doradzać dziecku powoli, niż go karać.

Dzieci, które są karane za kłamstwo, mają tendencję do wypaczania prawdy. Tymczasem dzieci, które otrzymują zrozumienie moralne, wierzą, że mówienie prawdy jest najlepszym wyborem.

8. Zawsze szanuj szczerość okazywaną przez dziecko

Zaakceptuj, że Twoje dziecko popełnia błędy i może kłamać, abyś go nie karał.

Kiedy dziecko mówi prawdę, szanuj to, co ma do powiedzenia, aby przyzwyczaić się do mówienia prawdy, ponieważ się nie boi.

Twoja miłość i akceptacja dla Twojego dziecka sprawia, że ​​zaczyna ono brać odpowiedzialność za swoje błędy i uczyć się na nich.

Dzieci rzadziej kłamią, jeśli wiedzą, że nie zostaną osądzone za swoje błędy.

Nie zapomnij wyjaśnić dziecku, że uczciwość to właściwy wybór, a rodzice będą szczęśliwi, jeśli ich dziecko powie prawdę, a nie będzie musiało kłamać.

Zawroty głowy po zostaniu rodzicem?

Dołącz do społeczności rodziców i znajdź historie od innych rodziców. Nie jesteś sam!