emailvision.org

Może znasz kogoś, kto udaje chorego, aby odejść od obietnic lub obowiązków. Możliwe, że twój przyjaciel lub znajomy ma syndrom „udawania choroby”, który w świecie medycznym nazywa się symulowanie. Ciekawe, czy naprawdę ma symulowanie albo nie? Spróbuj sprawdzić tutaj cechy symulowania lub udawania chorego.

Co to jest symulowanie?

Symulowanie to odchylenie w zachowaniu, które powoduje, że sprawca przyznaje się do choroby, nawet jeśli jest w dobrym zdrowiu, lub zachowuje się tak, jakby choroba była cięższa niż w rzeczywistości, w celu osiągnięcia osobistych korzyści. Eksperci nie zaliczają tego do choroby psychicznej, ponieważ ci, którzy udają, że są chorzy lub doświadczają symulowanie zamiast tego motywowany przez otaczające środowisko.

Dlaczego ktokolwiek miałby doświadczyć? symulowanie lub udając chorego?

Eksperci twierdzą, że zespół ten jest związany z antyspołecznym zaburzeniem osobowości i historią osobowości chorego. W przeciwieństwie do syndromu Munchausena, który pojawia się w wyniku chęci uzyskania większej uwagi od innych, symulowanie Dzieje się tak z powodu kilku rzeczy, takich jak:

• Próba uniknięcia kary w niektórych sprawach karnych
• Chęć używania narkotyków lub nadużywania narkotyków
• Branie udziału w działaniach wojskowych, udawanie swojego zdrowia w celu uzyskania ulgi
• Chcesz otrzymywać świadczenia pracownicze, więc złóż fałszywe roszczenie

Jakie są cechy i oznaki sprawcy? symulowanie ?

Zgodnie z Podręcznikiem diagnostyczno-statystycznym zaburzeń psychicznych, wydanie 5 (DSM-5), symulowanie można go wykryć, jeśli ma następujące cechy i znaki:

• Obecnie w stanie medyczno-prawnym. Medicolegal to nauka medyczna zajmująca się prawem. W tym przypadku osoby z symulowanie „wróci”, jeśli są w określonej sprawie prawnej.
• Nie chce współpracować i łamie różne zasady. Ludzie którzy mają symulowanie, nie tylko fałszuje swój stan zdrowia, ale często narusza przepisy i nie chce współpracować, gdy jest proszony o współpracę. Tak się dzieje, gdy zostanie zbadany przez lekarza, łatwo się obrazi i wykręci.
• Narzekanie na nadmierne objawy. Osoby z symulacją będą skarżyć się na przesadne objawy i mówić, że mają poważną chorobę.
• Masz antyspołeczne zaburzenie osobowości, czyli zaburzenia zachowania, które nie respektują prawa i obowiązujących norm społecznych.

Czy są jakieś specjalne testy wykrywające symulację lub udawanie choroby?

W rzeczywistości nie ma konkretnego badania fizykalnego w celu wykrycia tego zespołu, z wyjątkiem testów medycznych, które mogą wykazać, że pacjent nie jest chory. Tymczasem zwykle eksperci sprawdzą to badaniem psychiatrycznym, które wykonuje się zadając podejrzanym różne pytania symulowanie. Osoby, które doświadczają symulowanie podczas badania psychiatrycznego będą wykazywać następujące objawy:

• Łatwo się obraża i unika, gdy jest pytany o zdrowie lub chorobę, na którą cierpi.
• Nie wahaj się grozić samobójstwem.
• Zapytany będzie wymijający i ma tendencję do udzielania zawiłych odpowiedzi.

Spośród różnych pytań, które są stale zadawane, sprawca zwykle udziela niespójnych odpowiedzi, co może wskazywać, że tylko udaje.

Co zrobić, gdy podejrzany pacjent tylko udaje chorego?

1. Zostaw to na chwilę

Długoterminowa obserwacja może pomóc w zdemaskowaniu oszustwa, ponieważ przestępcy zwykle mają trudności z utrzymaniem udawanego stanu przez długi czas.

2. Wykonaj test fizyczny

Sprawca symulowanie zwykle też nie ma wystarczającej wiedzy na temat objawów choroby, której „przeżywa”, tak że podczas wykonywania fizycznego testu będzie miał trudności z naśladowaniem reakcji, które powinny wystąpić w jego ciele.

3. FAQ

Prowadzenie sesji pytań i odpowiedzi lub konsultacji, podczas których lekarz wielokrotnie zadaje szereg pytań przez długi czas, przytłoczy sprawcę, ponieważ musi on błyskawicznie „sfabrykować” odpowiedzi. W rezultacie znajdziesz sprzeczne lub niespójne odpowiedzi.

4. Ocena psychologiczna

Zaleca się również ocenę psychologiczną w celu wykrycia symulowania. Psychologowie mają naukowy i obiektywny przewodnik po wywiadach klinicznych, aby dowiedzieć się, czy pacjent udziela szczerych odpowiedzi, czy też wyolbrzymia rzeczywistą sytuację.