emailvision.org

Zespół Stevena-Johnsona (SJS) jest dość rzadką chorobą w Indonezji, ale jest stanem poważnym. Choroba ta powoduje swędzenie skóry chorego, pęcherze, a nawet łuszczenie się w wyniku nadmiernej reakcji na niektóre leki i infekcje.

Osoby dotknięte zespołem Stevensa-Johnsona muszą zostać przewiezione do szpitala na leczenie, podczas gdy okres rekonwalescencji może trwać tygodnie. Nawet jeśli objawy są bardzo nasilone, choroba może doprowadzić do śmierci. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o zespole Stevena-Johnsona.

Co to jest zespół Stevena-Johnsona?

Zespół Stevensa-Johnsona to rzadki zespół (zespół objawów), który występuje, gdy skóra i błony śluzowe nadmiernie reagują na lek lub infekcję. Błona śluzowa to wewnętrzna warstwa skóry, która wyściela różne jamy ciała, które mają kontakt ze środowiskiem zewnętrznym i narządami wewnętrznymi ciała. W niektórych częściach ciała błony śluzowe łączą się ze skórą, na przykład w nozdrzach, ustach, wewnętrznych policzkach, uszach, okolicy łonowej i odbycie.

Jakie są oznaki i objawy zespołu Stevena-Johnsona?

Zespół ten zaczyna się objawami grypopodobnymi, takimi jak gorączka, kaszel, pieczenie oczu i ból gardła. Ale po kilku dniach pojawi się czerwona lub fioletowa wysypka na skórze, która boli i rozprzestrzenia się, a nawet pęcherze, ból stawów, obrzęk twarzy i języka. W wielu przypadkach komórki w zewnętrznej warstwie skóry obumierają, a skóra zaczyna się łuszczyć.

Jakie są przyczyny zespołu Stevena-Johnsona?

Ten rzadki zespół jest zazwyczaj wywoływany przez zażywanie narkotyków. Istnieje kilka rodzajów leków, które najczęściej wywołują zespół Stevena-Johnsona, w tym:

• Leki przeciw dnie moczanowej, np. allopurynol
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są szeroko stosowane w łagodzeniu bólu, na przykład kwas mefenamowy, ibuprofen, kwas salicylowy, piroksykam
• Antybiotyki, zwłaszcza penicylina
• Leki napadowe, zwykle stosowane przez osoby z padaczką.

Jednak objawy Stevena-Johnsona u niektórych osób mogą być również wywoływane przez niektóre infekcje wirusowe lub drobnoustroje, w tym następujące.

• Opryszczka (opryszczka zwykła lub półpasiec)
• Grypa
• HIV
• Błonica
• Dur brzuszny
• Wirusowe Zapalenie Wątroby typu A
• Zapalenie płuc

W niektórych przypadkach zespół Stevensa-Johnsona może być również wywołany przez bodźce fizyczne, takie jak radioterapia i światło ultrafioletowe. Czasami jednak dokładna przyczyna nie zawsze jest pewna, więc trudno jej zapobiec.

Jakie są możliwe powikłania zespołu Stevena-Johnsona?

Niektóre z komplikacji, które pojawią się z powodu zespołu Stevena-Johnsona, a mianowicie:

• Wtórna infekcja skóry (cellulit). Cellulitis może prowadzić do zagrażających życiu powikłań, w tym sepsy.
• Infekcja krwi (posocznica). Sepsa występuje, gdy bakterie z infekcji dostają się do krwioobiegu i rozprzestrzeniają się po całym ciele. Sepsa to szybko postępujący i zagrażający życiu stan, który może prowadzić do perfuzji i niewydolności narządów.
• Problemy z oczami. Wysypka spowodowana zespołem Stevensa-Johnsona może również powodować zapalenie oczu. W łagodnych przypadkach zespół ten może powodować podrażnienie i suchość oczu. W ciężkich przypadkach może powodować rozległe uszkodzenia tkanek i blizny, prowadzące do zaburzeń widzenia, a nawet ślepoty.
• Zajęcie płuc. Ten stan może powodować ostrą niewydolność oddechową.
• Trwałe uszkodzenie skóry. Kiedy twoja skóra odrośnie, może się okazać, że twoja skóra nie będzie w stanie powrócić do 100%, jak wszyscy. Generalnie pojawiają się grudki, przebarwienia i najprawdopodobniej będą powodować blizny. Oprócz problemów skórnych zespół ten spowoduje również wypadanie włosów, a paznokcie u rąk i nóg mogą nie rosnąć normalnie.

Jak leczy się zespół Stevensa-Johnsona?

Pierwsza pomoc w przezwyciężeniu alergii na leki w zespole Stevensa-Johnsona polega na zaprzestaniu przyjmowania leku wywołującego alergię. Ponadto pacjenci z zespołem Steve'a Johnsona muszą zostać zabrani do szpitala na intensywną opiekę.

Niektóre z leków, które lekarze zwykle podają w leczeniu zespołu Stevena-Johnsona, to leki przeciwalergiczne (przeciwhistaminowe) w celu złagodzenia objawów lub kortykosteroidy w celu kontrolowania stanu zapalnego, który występuje, gdy objawy są wystarczająco poważne.

Ponadto terapia wspomagająca prowadzona w szpitalu obejmuje nawadnianie lub uzupełnianie utraconych płynów ustrojowych za pomocą infuzji. Jeśli jest rana, warstwę martwego naskórka należy oczyścić, a następnie ranę opatruje się bandażem, aby zapobiec infekcji.

Jak zapobiegać zespołowi Stevena-Johnsona?

Istnieje kilka kroków, które możesz podjąć, aby zapobiec temu rzadkiemu zespołowi, a mianowicie:

• Generalnie dla Azjatów zaleca się wykonanie testów genetycznych przed zażyciem niektórych leków, takich jak karbamzepina.
• Skonsultuj się z lekarzem, jeśli masz historię tej choroby.
• Unikaj przyjmowania leków, które mogą wywołać nawrót, jeśli wcześniej miałeś zespół Stevena-Johnsona.