emailvision.org

Sól o słonym smaku jest znana jako wzmacniacz smaku w żywności. Ale w rzeczywistości sól jest jedną z części składników odżywczych przechowywanych we krwi. Chociaż jest to potrzebne z umiarem i niezbyt wysokimi poziomami, osoba, która ma zbyt niski poziom soli we krwi, będzie doświadczać różnych zaburzeń funkcji organizmu, a w poważnych okolicznościach może spowodować śmierć.

Dlaczego potrzebujemy soli?

Sól sodowa (Na) jest elektrolitem, a także minerałem, który w większości (85%) znajduje się we krwi i płynie limfatycznym. Spożycie soli do ciała jest zazwyczaj uzyskiwane z żywności gotowanej przy użyciu soli kuchennej i innych produktów zawierających: proszek do pieczenia.

Sód we krwi pomaga utrzymać poziom wody w organizmie i równowagę elektrolitową. Jednak na równowagę sodową wpływa również sprawność nadnerczy, które regulują czas przechowywania soli i jej wydalanie wraz z potem.

Na zmniejszenie stężenia sodu we krwi wpływa kilka czynników, z których jednym jest upośledzenie funkcji nadnerczy, a także kilka zaburzeń, takich jak niewydolność serca i niedożywienie, które powodują zbyt niski poziom sodu we krwi lub określane są jako hiponatremia.

Ile soli we krwi uważa się za zbyt niskie?

Lekarz sprawdzi, czy masz hiponatremię, czyli zbyt niski poziom soli (sodu) we krwi, wykonując badanie krwi. Ma to na celu określenie stężenia sodu w surowicy, które normalnie mieści się w zakresie 135 – 145 mmol/L. Mówi się, że osoba ma hiponatremię, jeśli poziom soli we krwi jest niższy niż ten limit.

Nasilenie hiponatremii jest również reklasyfikowane w zależności od stężenia sodu we krwi:

• Światło: 130 – 134 mmol/L
• Średni: 125 – 129 mmol/L
• Poważne: <125 mmol/L

Przyczyny zbyt małej ilości soli

Hiponatremia jest zaburzeniem, a także objawem innych chorób. Hiponatremia spowodowana obniżonym poziomem sodu może być wywołana przez kilka czynników, w tym:

• Wyładowanie płynów i sodu podczas wymiotów i biegunki
• Weź leki przeciwdepresyjne i przeciwbólowe, które powodują wydalanie większej ilości sodu z moczem i potem
• Weź leki moczopędne
• Spożywanie zbyt dużej ilości wody powoduje zbyt małe stężenie sodu
• Odwodnienie
• Konsumpcja ekstazy

Podczas gdy niektóre schorzenia lub choroby powodujące hiponatremię obejmują:

• Zaburzenia tarczycy lub niedoczynność tarczycy
• Zaburzenia nadnerczy, szczególnie w chorobie Addisona
• Choroby serca, zwłaszcza zastoinowa niewydolność serca, która powoduje gromadzenie się płynów
• Zaburzenia nerek, które hamują funkcję wydalania wody
• Pierwotna polidypsja, która powoduje pragnienie i picie zbyt dużej ilości wody
• Cukrzyca typu jeden
• Rozwój guzów i raka
• Marskość wątroby

Objawy i skutki hiponatremii

Osoby, które doświadczają hiponatremii, mogą nie odczuwać znaczących objawów lub zaburzeń, jeśli spadek poziomu sodu we krwi następuje powoli i nie zbliża się do poważnych granic. Rozwój hiponatremii może przebiegać powoli lub trwać kilka dni i powodować łagodne objawy, takie jak:

• Czuć się słabym
• Zmęczenie mięśni, szczególnie podczas pracy z siłą mięśni
• Bół głowy
• Nagłe skurcze mięśni i ból
• Doświadczanie zamieszania i trudności w myśleniu
• Utrata apetytu
• Nudności i wymioty
• Emocjonalny

Ostra hiponatremia jest poważnym stanem, ponieważ spadek sodu we krwi następuje zbyt szybko lub trwa około 48 godzin. Kiedy tak się stanie, mózgowi trudno będzie regulować poziom płynów i soli, a jednocześnie traci sód. Niski poziom sodu we krwi płynącej do mózgu powoduje kilka poważnych powikłań, w tym:

• Utrata przytomności, halucynacje lub śpiączka
• Uszkodzenie mózgu spowodowane powiększeniem mózgu i ciśnieniem wewnątrzczaszkowym
• Śmierć

Jak zapobiegać hiponatremii?

W pierwszej kolejności należy zająć się występowaniem głównej choroby powodującej hiponatremię, utrzymując jednocześnie równowagę poziomów soli i wody u osobnika. Można to zrobić, wykonując jedną lub więcej z następujących czynności:

• Reguluj zużycie wody – potrzebne, jeśli wyniki badania stężenia sodu wykazują łagodną hiponatremię poprzez zapobieganie spożyciu zbyt dużej ilości wody w krótkim czasie.
• Dostosowanie dawki leków moczopędnych – potrzebne do regulacji wydalania płynów i zrównoważenia stężenia sodu.
• Dożylne podawanie płynów – ma na celu uzupełnienie utraconej soli i płynów, np. u osób odwodnionych z powodu wymiotów i biegunki.
• Lek przekwalifikowujący sód - jest rodzajem leku, który sprzyja wydalaniu nadmiaru płynów z moczem, ale nadal przechowuje sole sodu w organizmie.
• Dializa – znana również jako dializa, która jest wykonywana, gdy nerki nie mogą normalnie funkcjonować, więc osoba musi wydalić nadmiar płynów tą metodą.

Ponadto należy również utrzymywać odpowiednią ilość płynów, aby zapobiec hiponatremii. Można to zrobić, pijąc wystarczającą ilość wody przed i po ćwiczeniach, aby nie być zbyt spragnionym i pić za dużo wody. Spożywanie napojów elektrolitowych może być również opcją przywrócenia optymalnego stężenia soli i poziomu płynów ustrojowych.