emailvision.org

Psychospołeczne to ważny aspekt, który wpływa na życie każdego człowieka. Ten aspekt należy brać pod uwagę od czasu wzrostu i rozwoju dziecka, aż do wkroczenia w starość. Czy wiesz jednak, co to jest psychospołeczne? Jakie są etapy rozwoju i etapy życia człowieka?

Co to jest psychospołeczne?

Psychospołeczny to termin, który odnosi się do tego, jak zdrowie psychiczne, myśli i zachowanie danej osoby (psycho) odnoszą się do potrzeb lub wymagań społeczeństwa (społecznego).

Termin ten został spopularyzowany w 1950 roku przez psychologa Erika Eriksona. Opracował teorię rozwoju psychospołecznego, na którą wpłynęła psychoanalityczna teoria Zygmunta Freuda.

Podobnie jak Freud, Erikson wierzył, że osobowość człowieka rozwija się w szeregu etapów. Jednak w przeciwieństwie do Freuda, który wyjaśnił pojęcie psychoseksualności, Erikson opisał wpływ doświadczeń społecznych na życie człowieka przez całe jego życie. Omawia rolę interakcji i relacji społecznych w rozwoju i wzroście człowieka.

Czynniki wpływające na rozwój psychospołeczny

Poprzez tę teorię Erikson wyjaśnia, że ​​osobowość człowieka rozwija się w ośmiu etapach, które mają miejsce od niemowlęctwa do starości. Na każdym etapie istnieją dwa elementy lub czynniki, o których mówi się, że wpływają na rozwój osobowości, a mianowicie:

• Konflikt

Erikson wierzy, że na każdym etapie pojawią się różne konflikty, które wpłyną na Twoje życie. Jeśli uda ci się przezwyciężyć ten konflikt, staniesz się osobą silną psychicznie na resztę swojego życia. Tymczasem, jeśli nie radzisz sobie z konfliktem, możesz nie rozwinąć podstawowych umiejętności potrzebnych do stania się silniejszym i zdrowszym.

• Rozwój tożsamości ego

Tożsamość ego to samoświadomość, którą ludzie rozwijają poprzez interakcje społeczne. Erikson powiedział, że tożsamość ego każdego człowieka stale się zmienia z powodu nowych doświadczeń i informacji uzyskanych podczas codziennych interakcji z innymi ludźmi.

W związku z tym Erikson uważa, że ​​świadomość własnych kompetencji lub zdolności może motywować każdego do zachowania i działania. Dlatego, jeśli każdy etap psychospołeczny przejdzie dobrze, możesz rozwinąć tożsamość ego i mieć zdolność przetrwania reszty swojego życia. Jeśli jednak przejdziesz przez to źle, przez resztę życia będziesz czuł się nieodpowiedni.

8 etapów rozwoju psychospołecznego na przestrzeni wieków

Relacjonując z Dobrej Terapii, każdy etap w teorii rozwoju psychospołecznego ma dwie przeciwstawne koncepcje. Na przykład zaufanie vs. nieufność jako główny konflikt na tym etapie rozwoju dziecka. Chociaż w każdym wieku mogą wystąpić problemy z zaufaniem, to właśnie w tym okresie niemowlęcym konflikty zaufania są uważane za najbardziej intensywne.

Ponadto wskaźnik sukcesu danej osoby na poprzednim etapie może wpływać na to, jak przechodzi ona przez późniejsze etapy. Na przykład, jeśli dziecko nigdy nie zbuduje zaufania w niemowlęctwie, prawdopodobnie wyrośnie na dorosłego, który ma problemy z zaufaniem w związkach.

Aby było jasne, oto osiem etapów rozwoju psychospołecznego opisanych przez Eriksona i ich wpływ na ludzkie życie:

• Etap I (noworodek-18 miesięcy): zaufanie vs. nieufność

Jest to początkowy etap rozwoju osobowości dziecka. Na tym etapie dzieci uczą się ufać innym, zwłaszcza swoim opiekunom, w oparciu o to, jak dobrze opiekunowie reagują na ich potrzeby i zaspokajają ich potrzeby.

Jeśli Twoje dziecko poczuje się pod dobrą opieką i opieką, rozwinie poczucie zaufania do innych i poczuje się bezpiecznie. Z drugiej strony, jeśli rodzice nie są konsekwentni w opiece nad dzieckiem lub dziecko czuje się zaniedbane, będzie mu trudno zaufać innym, być podejrzliwym lub niespokojnym.

Nie będzie też wierzył w otaczający go świat, a jego nadzieje w innych znikną, jeśli pewnego dnia pojawi się problem. Ten stan może prowadzić do rozwoju strachu.

• Etap II (18 miesięcy-3 lata): autonomia vs. wstyd i zwątpienie

Na tym etapie dziecko zaczyna uczyć się samokontroli i staje się bardziej samodzielne. W tej fazie nauka nocnika mówi się, że odgrywa ważną rolę w rozwijaniu tej postawy.

Sukces na tym etapie doprowadzi do pożądania lub Wola. Jeśli rodzice edukują dzieci, aby były bardziej niezależne, dzieci będą bardziej pewne siebie i będą miały pewność, że przetrwają w świecie. Jednakże, jeśli jest krytykowany, nadmiernie kontrolowany lub nie daje mu możliwości kontrolowania siebie, zawsze będzie polegał na innych i będzie się wstydził i wątpił w swoje umiejętności.

• Etap III (wiek przedszkolny 3-5 lat): inicjatywa vs. poczucie winy

Trzeci etap rozwoju psychospołecznego to inicjatywa kontra poczucie winy. Na tym etapie dzieci będą coraz bardziej koncentrować się na robieniu rzeczy samodzielnie i wyznaczaniu własnych celów poprzez zabawę i interakcje społeczne.

Jeśli rodzice dadzą swoim dzieciom możliwość zabawy i kontaktu z innymi ludźmi, rozwiną one poczucie inicjatywy i będą w stanie przewodzić innym i podejmować decyzje. Z drugiej strony, jeśli dziecko nie otrzyma takich możliwości, rozwinie się w nim poczucie winy i wątpliwości co do swoich zdolności.

• Etap IV (wiek szkolny 5-12 lat): branża (kompetencje) vs. niższość

Na tym czwartym etapie psychospołecznym dzieci zaczną uczyć się w szkole różnych specjalnych umiejętności. Dlatego na tym etapie ważną rolę odgrywają nauczyciele i rówieśnicy. Na tym etapie dzieci są coraz bardziej świadome siebie jako jednostek i zaczynają porównywać się z innymi.

Jeśli wyróżnia się na tle swoich rówieśników, może rozwinąć pewność siebie i dumę ze swoich osiągnięć i umiejętności (kompetentny). Jednak dzieci będą czuły się gorsze (gorsze), jeśli rodzice lub nauczyciele ograniczą je do rozwijania własnych kompetencji.

7 rzeczy, które rodzice muszą zrobić dla zdrowia psychicznego dzieci

• Etap V (12-18 lat): tożsamość vs. zamieszanie ról

Konflikt tożsamości a pomieszanie ról znajduje się na etapie rozwoju dorastania, kiedy młodzież szuka tożsamości i tożsamości osobistej, która będzie miała wpływ na ich życie w przyszłości. Może wypróbować różne persony, aby określić, która rola najlepiej pasuje.

Jeśli nastolatek odniesie sukces na tym etapie, będzie w stanie zachować i być konsekwentnym w swojej tożsamości. Jeśli jednak mu się to nie uda, może doświadczyć kryzysu tożsamości i pogubić się w tym, czego naprawdę chce na przyszłość. Ta porażka spowoduje zamieszanie w rolach, co z kolei budzi wątpliwości co do niego samego lub jego miejsca w społeczeństwie.

• Etap VI (młodzi dorośli 18-40 lat): intymność vs. izolacja

Szósty etap teorii rozwoju psychospołecznego to intymność kontra izolacja, która istnieje we wczesnej dorosłości. Na tym etapie główny konflikt koncentruje się na tworzeniu intymnych relacji i romansu, co prowadzi bardziej do długoterminowego zaangażowania w kogoś innego niż rodzina.

Sukces na tym etapie może skutkować trwałymi, szczęśliwymi związkami i poczuciem bezpieczeństwa. Niepowodzenie na tym etapie, takie jak unikanie intymności lub strach przed zaangażowaniem, może prowadzić do samotności i poczucia izolacji, a czasem nawet depresji.

• Etap VII (dorośli 40-65 lat): generatywność vs. stagnacja

Na tym etapie psychospołecznym koncentrujemy się na wkładzie w społeczeństwo i następne pokolenie, w tym wychowywanie dzieci. Ludzie, którzy odnieśli sukces na tym etapie, poczują, że są przydatni, ponieważ przyczyniają się do przyszłości społeczeństwa.

Tymczasem osoba, która zawodzi, poczuje, że nic nie wniosła do świata, więc popada w stagnację i czuje się bezproduktywna.

• Etap VIII (dojrzałość 65 lat i więcej): integralność ego vs. rozpacz

Ostatnim etapem rozwoju psychospołecznego jest integralność ego kontra beznadziejność, która rozwija się w starszym wieku aż do śmierci. W tej fazie osoby starsze wchodzą w etap autorefleksji, czyli czas, w którym zastanawiają się nad swoim życiem.

Jeśli będzie zadowolony ze swojego życia, z dumą zmierzy się ze starością i śmiercią. Z drugiej strony ludzie, którzy w swoim życiu doświadczyli rozczarowań lub żalu, mogą czuć się beznadziejnie.

Harmonogram szczepień