Audiometria, test do wykrywania ubytku słuchu |

Jeśli chcesz poznać swoją zdolność słyszenia i wykryć problemy z uszami, najbardziej odpowiednim badaniem jest audiometria. Test audiometryczny mierzy zdolność ucha do odbierania dźwięków o różnym natężeniu, funkcję równowagi ucha oraz stan ucha wewnętrznego i zewnętrznego.

Badanie audiometryczne jest ważne jako rutynowe badanie przesiewowe (badanie) lub jako wspomaganie leczenia ubytku słuchu. Jaka jest więc pełna procedura tego badania?

Co to jest badanie audiometryczne?

Audiometria to badanie, którego celem jest sprawdzenie funkcji słuchu w oparciu o głośność (intensywność) i prędkość drgań fali dźwiękowej (ton).

Zabiegi audiometryczne mogą być wykonywane przez laryngologa lub audiologa.

Badanie to jest przeprowadzane u pacjentów z ubytkiem słuchu lub przeprowadzających badanie wstępne (przesiewowe).

Audiometria jest jednym z kilku rodzajów badań słuchu, które pozwalają upewnić się, że ucho działa prawidłowo.

Jaki jest cel badania audiometrycznego?

Ta procedura sprawdzi Twoje funkcje słuchowe, takie jak:

  • transmisja dźwięku (funkcja ucha środkowego),
  • przekazywanie dźwięku nerwowego (funkcja ślimaka) i
  • zdolność do dyskryminacji mowy (integracja centralna).

Dzięki temu testowi możesz dowiedzieć się, jak dobrze ucho odbiera dźwięk. Wyniki badań audiometrycznych są mierzone w decybelach (dB) dla natężenia dźwięku i hercach (Hz) dla tonu głosu.

Badanie audiometryczne może również wykazywać oznaki poważnych zaburzeń funkcji ucha, takich jak wczesna utrata słuchu (głuchota).

Dlatego testy audiometryczne mogą pomóc lekarzom zdiagnozować różne przyczyny ubytku słuchu, takie jak:

  • wady wrodzone,
  • przewlekła infekcja ucha,
  • wady wrodzone, takie jak otoskleroza (nieprawidłowy rozrost struktury kostnej ucha tak, że ucho nie funkcjonuje prawidłowo),
  • uraz ucha,
  • choroby ucha wewnętrznego, takie jak choroba Meniere'a czy choroba autoimmunologiczna,
  • regularne narażenie na głośne dźwięki oraz
  • pęknięta błona bębenkowa.

Utrata słuchu występuje, gdy komórki rzęsate w ślimaku nie funkcjonują prawidłowo.

Sam ślimak jest częścią ucha wewnętrznego, która odgrywa ważną rolę w tłumaczeniu fal dźwiękowych i wibracji na impulsy przekazywane do mózgu.

Mózg przetworzy informacje, dzięki czemu będziesz mógł zidentyfikować różne dźwięki.

Procedura badania audiometrycznego

Poddanie się badaniu audiometrycznemu nie wymaga żadnych specjalnych przygotowań.

Musisz tylko zachować spokój i nie ruszać się zbytnio podczas tego testu, aby uzyskać dokładny wynik.

Badanie audiometryczne zwykle przeprowadza się w pomieszczeniu dźwiękoszczelnym. Zostaniesz poproszony o założenie urządzenia słuchawki podłączony do aparatu audiometrycznego (audiometr).

Audiometr wysyła do ucha fale dźwiękowe o różnej wysokości i intensywności. Audiometr to instrument elektroniczny składający się z:

  • generator czystego tonu,
  • miernik funkcji ślimaka,
  • tłumik do różnych głośnych dźwięków,
  • mikrofon do testowania mowy oraz
  • słuchawki do badania słuchu poprzez stymulację powietrzem.

Podczas badania audiometrycznego lekarz wykona kilka badań. Każde badanie jest przeprowadzane w inny sposób, aby dokładniej określić funkcję słuchu.

Według USA Według Narodowej Biblioteki Medycznej, oto 3 rodzaje badań, które możesz wykonać podczas wykonywania audiometrii:

1. Audiometria tonalna (audiogram)

Ten test ma na celu określenie zdolności ucha do słyszenia dźwięków przy minimalnej głośności. W tym teście pacjent słucha różnych tonów o różnych częstotliwościach i głośności.

Pacjent zostanie poproszony o podniesienie ręki lub naciśnięcie przycisku na urządzeniu za każdym razem, gdy usłyszy cichy dźwięk.

Urządzenie zwane oscylatorem zostanie również umieszczone w uchu pacjenta, aby sprawdzić, czy kości ucha mogą prawidłowo odbierać wibracje dźwiękowe.

2. Audiometria mowy

Ten test słuchu sprawdza Twoją zdolność słyszenia słów wypowiadanych z różną głośnością i z różną częstotliwością.

Aby sprawdzić swoją zdolność słyszenia, zostaniesz poproszony o poprawne powtórzenie słów.

W tym teście lekarz lub audiolog może również poprosić o powtórzenie słów, które zostały przekazane za pomocą szumu tła (hałas) do pomiaru jasności słuchu.

3. Badanie przewodnictwa kostnego (audiometria immitancyjna)

Ten test audiometryczny może mierzyć funkcję błony bębenkowej i zdolność ucha środkowego do przesyłania fal dźwiękowych.

Przed wykonaniem tego testu do ucha zostanie włożone urządzenie.

Dzięki tym urządzeniom powietrze będzie pompowane w celu zwiększenia ciśnienia w uchu, tak aby zmienić również słyszalny ton.

Aparat do audiometrii będzie monitorował jakość dźwięku w przypadku zmiany ciśnienia powietrza w uchu.

Oprócz wyżej wymienionych badań, badanie audiometryczne jest czasami uzupełniane badaniem słuchu za pomocą kamertonu.

Twój lekarz lub audiolog umieści za uchem kamerton.

Co więcej, oscylator rejestruje ilość drgań, które mogą być wychwycone przez ucho za każdym razem, gdy zabrzmi kamerton.

Jak czytać wyniki badań audiometrycznych

Po zakończeniu badania lekarz lub audiolog przedstawi Ci osobiście analizę wyników badania.

Badanie audiometryczne wykazuje prawidłowe wyniki w następujących warunkach:

  • Ucho może słyszeć ciche dźwięki, szepty lub tykanie zegara.
  • Ucho jest w stanie usłyszeć dźwięk kamertonu przepływającego przez powietrze i wibrującego kość ucha.
  • W bardziej szczegółowym badaniu audiometrycznym ucho wykazuje normalną funkcję słuchu, jeśli jest w stanie słyszeć tony w zakresie 250 – 8000 Hz.

Tymczasem badanie, które pokazuje nieprawidłowe wyniki, może wskazywać na utratę słuchu.

Brak możliwości usłyszenia czystych tonów poniżej 25 dB wskazuje na utratę słuchu.

Jednak nieprawidłowy wynik badania nie oznacza całkowitej utraty słuchu. Uszkodzenie funkcji słuchu można podzielić na kilka stopni.

Możesz utracić tylko zdolność słyszenia dźwięków, które są zbyt wysokie lub zbyt niskie, ale nie są całkowicie głuchy lub mają zdolność słyszenia przez ucho.

Co jeśli wyniki testu nie są normalne?

Nieprawidłowe wyniki badania audiometrycznego mogą być ważną informacją, dzięki której lekarz może zdiagnozować przyczynę.

Następujące stany ubytku słuchu mogą wpływać na nieprawidłowe wyniki badań audiometrycznych:

  • nerwiak akustyczny,
  • uraz akustyczny,
  • przewlekła infekcja ucha,
  • ubytek słuchu z powodu wieku
  • ogłuszony głośnymi wybuchami,
  • zapalenie błędnika,
  • ciągły głód głośnych dźwięków, jeden od głośnej muzyki,
  • choroba Meniere'a,
  • nieprawidłowy wzrost kości w uchu środkowym (otoskleroza) oraz
  • uszkodzenie błony bębenkowej.

7 najczęstszych przyczyn nagłej głuchoty

Jeśli wyniki audiometrii wskazują na utratę słuchu, lekarz może zalecić wykonanie badania ucha lub innego badania funkcji słuchu.

Dalsze kontrole, które można wykonać, to: otobadanie emisji akustycznej (OAE) do wykrywania dźwięków w uchu wewnętrznym i reakcji nerwów usznych na te dźwięki.

Ponadto lekarz może potrzebować wykonania badań, takich jak rezonans magnetyczny głowy, w celu zdiagnozowania niektórych chorób lub stanów powodujących utratę słuchu.

MRI może pomóc lekarzom zidentyfikować stany utraty słuchu spowodowane nerwiakiem akustycznym.

Kiedy muszę to sprawdzić?

Podsumowując, wykonano badanie audiometryczne w celu wykrycia problemów ze słuchem oraz badanie wstępne.

Upewnij się, że natychmiast udasz się do lekarza, jeśli wystąpią objawy problemów ze słuchem, takie jak:

  • wyciszenie mowy i dźwięku,
  • trudności ze zrozumieniem słów, zwłaszcza w hałasie lub w tłumie,
  • trudności ze słyszeniem spółgłosek,
  • często prosi innych, aby mówili powoli, wyraźnie, głośno i
  • trzeba zwiększyć głośność telewizji i radia.

Ponadto, cytowany przez American Family Physician, zaleca się wykonanie badań audiometrycznych osobom starszym lub starszym, ponieważ te grupy wiekowe są zagrożone utratą słuchu.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found