emailvision.org

Istnieją różne schorzenia, które uniemożliwiają choremu normalne jedzenie i picie doustnie. W rzeczywistości pacjenci nadal potrzebują przyjmowania składników odżywczych, aby wspomóc powrót do zdrowia. W tym stanie pacjent musi przejść zabieg medyczny zwany żywieniem pozajelitowym.

Jakie są zalety tej procedury i jaki jest mechanizm? Sprawdź następującą recenzję.

Co to jest żywienie pozajelitowe?

Żywienie pozajelitowe polega na dostarczaniu kalorii i składników odżywczych przez naczynia krwionośne pacjenta bez przechodzenia przez układ pokarmowy. Ta procedura jest również znana jako całkowite żywienie pozajelitowe lub żywienie dożylne.

Substancje odżywcze dostarczane do organizmu pacjenta obejmują glukozę, węglowodany, białka, tłuszcze, minerały i elektrolity. Wszystkie te składniki są niezbędnymi składnikami odżywczymi potrzebnymi do produkcji energii i zaspokojenia zapotrzebowania na płyny.

Głównym celem żywienia dożylnego jest zapobieganie niedożywieniu u pacjentów, którzy nie mogą jeść doustnie. To działanie jest również konieczne, jeśli układ pokarmowy pacjenta nie może wchłonąć lub otrzymać wystarczającej ilości składników odżywczych.

Żywienie dożylne odbywa się na ogół w szpitalu. W zależności od choroby i stanu pacjenta, pacjent może wymagać poddania się temu zabiegowi w domu przez kilka tygodni, kilka lat, a nawet całe życie.

Korzyści z żywienia pozajelitowego

Proces gojenia wymaga nie tylko lekarstw, ale także jedzenia. Jedzenie zapewni energię i składniki odżywcze, aby utrzymać ciało w jak najlepszej kondycji. Wysportowane ciało ma również silny system odpornościowy na choroby.

Problemy pojawiają się, gdy stan pacjenta jest tak ciężki, że nie jest on w stanie jeść doustnie. Lub układ trawienny pacjenta nie działa optymalnie. Jeśli ten stan się utrzymuje, pacjent jest zagrożony niedożywieniem.

Z tego powodu personel medyczny zapewnia odżywianie poprzez naczynia krwionośne. Działanie to nie zmniejsza objawów ani nie leczy choroby, ale pacjent nadal otrzymuje składniki odżywcze, których potrzebuje do wyzdrowienia.

Istnieje szereg warunków, które wymagają od pacjentów żywienia pozajelitowego. Oto kilka przykładów cytowanych z Mayo Clinic i innych źródeł.

• Choroba Crohna. Choroba Leśniowskiego-Crohna powoduje stan zapalny i zwężenie jelit, przez co organizm nie może prawidłowo trawić pokarmu.
• Nowotwór. Rak przewodu pokarmowego może powodować blokady. Ponadto chemioterapia może również zmniejszyć wchłanianie składników odżywczych z pożywienia.
• Niedokrwienie jelit. Ta choroba, spowodowana niedrożnością dopływu krwi do jelit, utrudnia organizmowi trawienie i wchłanianie składników odżywczych.
• Zespół krótkiego jelita. Poszkodowany nie ma wystarczającej ilości jelit, aby optymalnie przyswajać składniki odżywcze.
• Dysfunkcja jelit. Ten stan uniemożliwia płynne poruszanie się pokarmu w jelicie. W rezultacie organizm nie może przyswajać składników odżywczych.
• Ostre zapalenie trzustki. Zapalenie trzustki może zaburzać proces trawienia i wchłaniania składników odżywczych.
• Krytyczna kondycja. Pacjenci w stanie krytycznym lub nieprzytomni potrzebują żywienia pozajelitowego.

Wytyczne dietetyczne w zapalnej chorobie trzustki (zapaleniu trzustki)

Procedura żywienia dożylnego

Żywienie dożylne wykorzystuje cienką, elastyczną rurkę (cewnik), którą wprowadza się do żyły. Istnieją dwa rodzaje cewników, których można użyć, a mianowicie cewnik Hickmana i cewnik umieszczany pod skórą.

Przed wprowadzeniem cewnika lekarz poda Ci środek znieczulający lub uspokajający. Lekarz następnie wprowadza cewnik do dużego naczynia krwionośnego prowadzącego do serca. Wprowadzenie przez dużą żyłę może zmniejszyć ryzyko infekcji.

Następnie zespół medyczny będzie monitorował reakcję twojego organizmu na przychodzące składniki odżywcze. Lekarz sprawdzi również równowagę płynów, miejsce wprowadzenia cewnika i zdolność powrotu do jedzenia przez usta lub rurkę.

Lekarz przeprowadzi badanie kontrolne oraz opracuje dalszy plan żywieniowy. Zespół medyczny może zmniejszyć ilość podawanego jedzenia lub przerwać procedurę, jeśli masz postępy.

Niektórzy pacjenci mogą wymagać kontynuacji żywienia pozajelitowego w domu. Zespół medyczny, który Cię leczy, szczegółowo wyjaśni przygotowanie, karmienie i nadzór, które musisz wykonać.

Poznaj płynną żywność i jej korzyści dla chorych

Skutki uboczne, których może doświadczyć pacjent

Karmienie dożylne może powodować skutki uboczne w postaci pieczenia wokół ust, zmiany koloru skóry i niewyraźnego widzenia w nocy. Dodatkowo do mniej powszechnych skutków ubocznych należą:

• letargiczne ciało,
• gorączka lub dreszcze,
• częstsze oddawanie moczu,
• dezorientacja,
• zmiany tętna,
• osłabienie lub drganie mięśni,
• ból brzucha,
• również spragniony
• knebel.

Chociaż może powodować skutki uboczne, żywienie dożylne przynosi znacznie większe korzyści pacjentom, którzy naprawdę tego potrzebują.

Zazwyczaj lekarz będzie starał się wybrać drogę żywienia dojelitowego lub przez przewód pokarmowy, a nie żywienia pozajelitowego. Szczegółowa dyskusja z lekarzem może pomóc zmniejszyć ryzyko wystąpienia tych działań niepożądanych.

Żywienie pozajelitowe odgrywa ważną rolę w powrocie do zdrowia pacjenta. W rzeczywistości wielu pacjentów doświadcza poprawy po poddaniu się tej metodzie. Pacjenci zwykle również stają się silniejsi i sprawniejsi, dzięki czemu są w stanie walczyć z chorobą.