emailvision.org

Każdy ma własne obawy. Jednak niektórzy mają dość wyjątkowe i dziwne lęki, z których jednym jest strach przed dotknięciem lub z medycznego punktu widzenia jest hafefobia. Ciekawi Cię ten rodzaj fobii? Chodź, zobacz więcej o przyczynach, a także o tym, jak je przezwyciężyć w poniższym przeglądzie!

Czym jest hafefobia lub strach przed dotknięciem?

Hafefobia to strach przed dotknięciem, który może poważnie zakłócić życie osoby, która ją ma. Ta fobia należy do klasy fobii specyficznych, które powodują, że osoba boi się określonego przedmiotu lub sytuacji.

Typowe objawy, które pojawiają się u osób z tą fobią, to uczucie niepokoju, dyskomfortu, pocenia się, a nawet doświadczania ataków paniki, gdy dotykają ich inne osoby.

Podobnie jak inne fobie, hafefobia może również powodować nudności, hiperwentylację, kołatanie serca, omdlenia i powodować reakcje własne, takie jak płacz, drżenie, bieganie w strachu, a nawet usztywnianie ciała ze strachu.

Niektórzy cierpiący mogą obawiać się dotykania przez kogokolwiek, ale są też tacy, którzy boją się tylko płci przeciwnej. Dlatego nie każdy może nawiązać z nimi kontakt fizyczny.

Ten stan utrudnia chorym codzienne życie. Zwłaszcza jeśli w działalność zaangażowanych jest wiele osób. Ponadto innym osobom również trudno jest zrozumieć ten stan, zwłaszcza osobom, które właśnie się spotkały, ponieważ może to prowadzić do nieporozumień. Dlatego chory musi poddać się leczeniu, aby jego jakość życia mogła się ponownie poprawić.

Co powoduje hafefobię?

Jak w większości przypadków, trauma w pewnym momencie życia może być przyczyną lęku przed dotykiem. Powodem jest to, że ich mózgi są w większości zajęte tworzeniem skojarzeń podczas ich życia, dotykaniem lub dotykaniem czegoś bardzo nieprzyjemnego.

Zazwyczaj mają bardzo ciasną przestrzeń osobistą, więc osoby, które się dotykają, są zwykle klasyfikowane jako naruszające granice prywatności. Może to być również spowodowane tym, że cierpiący padł ofiarą przerażającej przemocy seksualnej, napaści lub nadużycia, co powoduje, że boi się dotykać.

W drobnych przypadkach strach przed kontaktem z innymi ludźmi może wywołać reakcję obrzydzenia, której cierpiący woli unikać lub odmówić.

Jak więc przezwyciężyć hafefobię?

Począwszy od strony Mayo Clinic, specyficzne fobie, które nie są leczone, mogą prowadzić do powikłań. Po pierwsze, osoby cierpiące mają tendencję do izolacji społecznej, co sprawia, że ​​są samotne, mają problemy w związkach, pracy i edukacji. W rzeczywistości ma problemy z rozwijaniem umiejętności społecznych, tak jak inni ludzie w jego wieku.

Po drugie, są również narażeni na wysokie ryzyko rozwoju innych chorób psychicznych, takich jak depresja i inne zaburzenia lękowe. Stres związany z życiem z fobią może również zachęcić ich do nadużywania narkotyków lub uzależnienia się od alkoholu. Po trzecie, im cięższy stan, tym większe ryzyko popełnienia samobójstwa.

Widząc złe skutki, które pojawiają się z powodu strachu przed dotykiem, stan ten wymaga natychmiastowego leczenia. Szybsza obsługa, łatwiejsze leczenie.

Poniżej przedstawiono sposoby leczenia hafefobii, które może zalecić lekarz.

1. Psychoterapia

Terapia ta jest pierwszą linią leczenia dla osób z fobiami specyficznymi. Istnieją dwa rodzaje psychoterapii, które pacjenci zwykle przechodzą, aby przezwyciężyć swoje fobie, a mianowicie terapia ekspozycji i terapia poznawczo-behawioralna.

Terapia ekspozycji skupia się na pomocy pacjentowi w zmianie jego reakcji na rzeczy, których się boi. W tej terapii pacjent wielokrotnie i stopniowo mierzy się z tymi rzeczami i sytuacjami. Ta powtarzająca się ekspozycja może pomóc pacjentom w radzeniu sobie z lękiem.

Podczas terapii poznawczo-behawioralnej, łącząc terapię ekspozycji z innymi technikami, aby pomóc pacjentowi przezwyciężyć to, czego się boi. W tej terapii pacjenci ponownie zrozumieją, że nie każdy dotyk jest zły, obrzydliwy i zagrażający życiu. Pacjent nauczy się również ograniczać unikanie lub opór na dotyk.

2. Weź narkotyki

Ogólnie rzecz biorąc, terapia jest dość skuteczna jako leczenie hafefobii. Jednak w niektórych przypadkach lekarze mogą przepisać pewne leki, szczególnie u pacjentów, u których występują objawy ataku paniki. Istnieją dwa rodzaje leków, które przepisują lekarze.

• Beta-blokery blokujące stymulujące działanie adrenaliny, które powodują przyspieszenie akcji serca, wysokie ciśnienie krwi, kołatanie serca i drżenie ciała (drżenia).
• Środki uspokajające, takie jak benzodiazepiny, które pomagają zmniejszyć lęk. Z dopiskiem, pacjenci nie powinni stosować tego leku przez długi czas i muszą być przepisane przez lekarza. Jednak w przypadku pacjentów, którzy mają historię uzależnienia od alkoholu lub narkotyków, najlepiej jest unikać tego leku.